ادامه نمایش قدرت جنگندههای چین اطراف تایوان
تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۱۸۱۶۸
نیروی هوایی چین در ادامه قدرت نمایی در منطقه، شماری جنگندههای خود را اطراف جزیره تایوان اعزام کرد.
به گزارش مشرق، در ادامه چالش نیروی هوایی و دریایی چین برای تایوان، شماری جنگنده و کشتی جنگی چین اطراف این جزیره رویت شدند.
به گزارش منابع خبری، وزارت دفاع تایوان اعلام کرد که بعد از ظهر یکشنبه ۲۲ فروند جنگنده و چهار فروند کشتی جنگی ارتش چین اطراف تایوان شناسایی شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وزارت دفاع تایوان مدعی آمادگی جنگندهها و سامانههای دفاع هوایی برای تقابل با جنگندهها و کشتیها چین شد.جنگندههای چینی حاضر در این ماموریت «جی-۱۶» بودند.
تحلیلگران نظامی براین باورند که علیرغم تجهیز تایوان به سامانههای دفاع موشکی، نیروی هوایی این جزیره توان ایستادگی برابر نیروی هوایی قدرتمند چین را ندارد.
وبگاه «وان ایندیا» نوشت، تایوان به چند سامانه دفاعی مجهز شده که میتواند برابر هرگونه تجاوز احتمالی چین از خود دفاع کند. نیروی هوایی تایوان حدود ۷۰۰۰۰ نیرو و بیش از ۴۰۰ هواپیمای جنگی دارد. اینها شامل ۱۸ جنگنده «اف-5» ۶۰ فروند جنگنده «میراژ-۲۰۰۰» ساخت فرانسه و بیش از ۱۰۰ جنگنده بومی است.
تایوان ۱۴۱ جنگنده اف-۱۶ ای را به نوع اف-۱۶ وی تبدیل کرده است. تایوان البته ۶۶ فروند اف-۱۶ وی جدید سفارش داده که دارای سامانههای اویونیک، تسلیحات و راداری جدید هستند. با این حال، نیروی هوایی تایوان به سختی با همتای چینی خود قادر به مقابله است. نیروی هوا دریای چین ناوگانی متشکل از ۱۷۰۰ فروند هواپیمای جنگی است.
از اینها گذشته، نیروی هوایی تایوان در سالهای اخیر متحمل یک سری سوانح مرگبار شده است. حد نصابی که نگرانیهایی را در مورد آمادگی رزمی نیروهای مسلح جزیره همزمان با جولان جتهای نظامی چین در منطقه ایجاد کرده است.
از سویی دیگر، نیروی دریایی این جزیره اخیرا از زمین گیر شدن ناوگان بالگردهای «سیکورسکی اس-۷۰» ساخت آمریکا بعد از یک سانحه هوایی خبر داد. پیشتر نیز یک فروند جنگنده «اف-۱۶»، یک فروند «میراژ-۲۰۰۰» و یک فروند جت آموزشی «ای تی-۳» تایوان دچار سانحه شدند .
این در حالی است که بر اساس آمار منتشر شده، نیروی هوایی ارتش چین بیش از ۳۳۷۰ فروند هواپیمای نظامی دارد. خلبانان رزمی نیروی هوایی چین به طور میانگین ۱۰۰ تا۱۵۰ ساعت پرواز در سال انجام میدهند که میزان بسیار قابل توجهی است.
بعد از سفر تحریک آمیز «نانسی پلوسی» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا اوایل ماه آگوست به تایوان ، وضعیت پیرامون این جزیره ملتهب شد. چین این سفر پلوسی را نشانهای از حمایت از جداییطلبی در تایوان دانسته و آن را محکوم کرد.
چین در واکنش به این سفر دست به برپایی رزمایشهای گسترده در اطراف تایوان زد. از آن زمان تا کنون چند کشور شامل فرانسه، لیتوانی، آمریکا و ژاپن، هیاتهایی از برخی چهرهها و مقامات خود را به این جزیره اعزام کردهاند که این سفرها به نوبه خود تنشها در تنگه تایوان را افزایش دادهاند.
تایوان از سال ۱۹۴۹ تا کنون به صورت خودمختار از چین اداره شده است. پکن این جزیره را یکی از استانهای خودش میداند و با هر گونه ارتباطات رسمی کشورهای دیگر با تایپه مخالف است.
منبع: فارسمنبع: مشرق
کلیدواژه: بازار خودرو تحولات اوکراین قیمت چین تایوان نیروی هوایی ارتش چین خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت نیروی هوایی جنگنده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۱۸۱۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سوخت گیری در آسمان چگونه و چقدر طول میکشد؟
نقش سوخت گیری هوایی را نمیتوان در مدیریت عملیاتهای مدرن در میدان نبرد نادیده گرفت. توانایی سوخت رسانهای هوایی در گسترش چشمگیر برد جتهای جنگی، بمب افکنها و هواپیماهای راهبردی باعث میشود که نیروی هوایی به میزان قابل توجهی برای مدت زمانی طولانیتر در آسمان باقی بماند.
به گزارش روزیاتو، سوختگیری هوایی شامل یک هواپیما، معمولاً یک جت جنگنده، بمبافکن یا هواپیمای ترابری است، که سرعت خود را با عامل سوخت رسان یکسان کرده و در ادامه مستقیمأ در پشت و زیر یک سوخت رسان هوایی حرکت میکند، در ادامه معمولاً این سوخت رسان یک شلنگ یا خط سوختگیری در ارتفاع بالا را برای انتقال سوخت جت به هواپیمای ثانویه آزاد میکند. برای مثال، نیروی هوایی ایالات متحده، دهها سوخت رسان یا تانکر هوایی را در اختیار دارد که از عملیاتهای جنگی در سراسر جهان پشتیبانی میکنند.
با گذشت زمان، نخبهترین نیروهای جنگی جهان سوختگیری هوایی را به یک هنر پیشرفته تبدیل کردهاند. بسته به نوع هواپیما، میتوان این کار را در چند دقیقه انجام داد. در این مقاله به بررسی دقیقتر سوخت گیری هوایی میپردازیم و دقیقا بررسی خواهیم کرد که سوخت گیری هواپیما در آسمان در شرایط مختلف چقدر طول میکشد.
یک مرور کلیقبل از بررسی فرآیند دقیق سوختگیری هوا به هوا، مهم است که جزئیاتی در مورد خود سوخت رسانهایی هوایی بدانید. در حالی که بسیاری از نیروهای هوایی از پلتفرمهای سوخت گیری هوا به هوا استفاده میکنند، نیروی هوایی ایالات متحده بدون شک گستردهترین ناوگان سوخت رسانی هوایی را در اختیار دارد.
به طور سنتی، یک تانکر هوایی متشکل از هواپیمایی است که معمولاً از یک هواپیمای غیرنظامی مشتق شده است، هواپیمای که به شدت اصلاح شده تا امکان حمل و نقل مقادیر زیادی سوخت جت را فراهم کند. نیروی هوایی ایالات متحده تمام تانکرهای هوایی زیر را در اختیار دارد:
این هواپیماها همگی یک هدف منحصر به فرد داشته و برای سوخت گیری انواع مختلف هواپیما بهینه سازی شده اند. برای مثال، MC-۱۳۰J Commando II، عمدتاً با انجام سوختگیری هوا به هوا برای هلیکوپترها و سایر روتورها از نیروهای عملیات ویژه پشتیبانی میکند. تانکرهای هوایی بزرگتر مانند KC-۱۳۵ Stratotanker در درجه اول برای سوخت گیری جنگندههای سنگین بهینه سازی شده اند.
فرآیند سوخت گیری هوایی
سوختگیری هوایی فرآیند جدیدی برای نیروی هوایی ایالات متحده نیست، زیرا بیش از ۱۰۰ سال است که وجود دارد. اولین تلاش موفقیت آمیز برای سوخت گیری هواپیما در هوا در ۲۷ ژوئن ۱۹۲۳، درست دو دهه پس از اختراع پرواز سنگینتر از هوا توسط برادران رایت انجام شد. بر اساس ادعای وزارت دفاع ایالات متحده، دو ستوان یکم سرویس هوایی ارتش، ویرجیل هاین و فرانک دبلیو سیفرت، با منتقل کردن بنزین از طریق شیلنگ گرانش به هواپیمای دیگری که توسط کاپیتان لاول اچ. اسمیت هدایت میشد، یک هواپیمای دوباله ملخ دار را سوخت گیری کردند. این اتفاق بلافاصله چشمان نیروی هوایی را به پتانسیل سوخت گیری هوا به هوا باز کرد.
با این حال، این فرآیند به شدت شبیه سوختگیری هوا به هوا نیست که در اوایل دهه ۱۹۲۰ انجام شد و امروزه شامل سیستمهای بسیار پیچیدهتری میشود. علاوه بر این، سطح دقت مورد نیاز برای خلبانان برای اجرای موفقیت آمیز مانور سوخت گیری هوایی، جای کمی برای خطا باقی میگذارد. توالی پیچیدهای که برای سوختگیری لازم است، با قرارگیری دقیق هر دو هواپیما در مجاورت یکدیگر آغاز میشود، و اغلب جتها فقط ده متر یا کمی بیشتر از هم فاصله خواهند داشت.
این کار تقریباً همیشه در فضای محدود هوایی انجام میشود تا از دخالت هر هواپیمایی در فرآیند سوخت گیری جلوگیری شود. دو نوع سیستم مختلف برای سوخت گیری هوایی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. سیستم boom یا بازوی متحرک اولین سیستم است و شامل یک هواپیمای گیرنده است که به یک بوم دراز شده در پشت یک هواپیمای سوخت رسان متصل میشود، که اجازه میدهد تا یک خط بین دو هواپیما ایجاد شود. هنگامی که اتصال ایمن به دست آمد، سوخت تحت فشار از تانکر هوایی به جت دریافت کننده پمپاژ میشود.
سیستم دوم، سیستم کاوند و قیف است که در آن هواپیمای دریافت کننده یک کاوند را به داخل یک قیف که از نفتکش دراز شده است، هدایت میکند. این روش همچنین میتواند یک اتصال ایمن برای انتقال سوخت ایجاد کند. یک فرد متخصص به نام افسر سوخترسانی هوایی (ARO)، تمام عوامل مربوط به انتقال سوخت را نظارت و کنترل میکند و حجم و سرعت سوخت را طبق نیاز هواپیما تنظیم میکند. یک سیستم دوربین پیشرفته راهنماییهای بیشتری را در شرایط دید کمتر فراهم میکند و هواپیما مدت کوتاهی پس از سوخت گیری هوایی، برای از سرگیری ماموریتی که قبلا انجام میداد ارتباط خود را با سوخت رسان قطع میکند. در نتیجه، جای تعجب نیست که ایر فورس تایمز در تحلیل سوختگیری هوا به هوا در سال ۲۰۱۶، این فرآیند را «آشوب سازمانیافته» نامید.
برای هواپیماهای بزرگتر، کل فرآیند معمولاً حدود ۱۰ دقیقه طول میکشد که برای بمب افکنهای بین قارهای مانند B-۵۲ Stratofortress استاندارد است. با این حال، برای جنگندههای کوچکتر، احتمالاً فقط نیمی از این زمان طول میکشد.
آینده سوخت گیری هواییآینده سوختگیری هوا به هوا بدون شک مستلزم زمان سوختگیری سریعتر و سریعتر خواهد بود، چیزی که مزیت قابل توجهی را در طول عملیاتهای جنگی ایجاد میکند. افزایش اتوماسیون این فرآیند به هدف بسیاری از نیروهای هوایی تبدیل شده است و ایرباس A۳۳۰ MRTT اولین هواپیمای سوخت رسانی است که سوختگیری خودکار هوایی را معرفی کرد. این سیستم خودکار فرآیند سوخت گیری هوایی را با کاهش قابل توجه تعداد وظایف مدیریت شده توسط افسر سوخترسانی هوایی سادهتر میکند. این سیستم یک فرآیند تشخیص تصویر پیشرفتهای را انجام میدهد تا موقعیتهای فضایی هر دو هواپیما را به سرعت پردازش کرده و امکان تراز کردن سریع و دقیق یک خط سوخت گیری را فراهم کند.
بر اساس گزارش ها، این سیستم هنوز برای استفاده در طول روز تایید شده است که نشان از کارآیی فوق العاده اش دارد. اما نیاز به تحقیقات و تستهای بیشتری وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که توانمندی سوخت گیری اتوماتیک را میتواند برای شرایط آب و هوایی و دید نامناسب به کار گرفت.